مسعود فراستی:

شب و موسیقی، سیگار و چای برای نوشتن بهترین اند. نوشتن بهترین کار عالم است و موسیقی شنیدن و سیگار.

مسعود فراستی:

شب و موسیقی، سیگار و چای برای نوشتن بهترین اند. نوشتن بهترین کار عالم است و موسیقی شنیدن و سیگار.

رمضان با سینمای سرخوش (4)

جلسه‌ی چهارم از سلسله نشست‌های
رمضان با سینمای سرخوش


مغازه‌ی گوشه‌ی خیابان (1940)

فیلمی از ارنست لوبیچ

http://www.cinemarts.com/itemimages/item_826_1.jpg



دومین نشست نقد و بررسی سینمای جهان

در ژی کافه همراه با مسعود فراستی



زمان: دوشنبه (29خرداد 1396) - ساعت 11 شب


مکان: تهران - خیابان وزرا (خالد اسلامبولی) - خیابان هشتم -پلاک 11: کافه ژی


هزینه شرکت در جلسه: 30 هزار تومان

سیّد جواد یوسف بیک یکشنبه 28 خرداد 1396 ساعت 12:47
نظرات 20 + ارسال نظر
محسن یکشنبه 16 مهر 1396 ساعت 03:48

سلام
در رابطه با بحث سمپاتی در مورد فیلم روانی و انتقالش، استاد کفتند انتقال داد شده و با اینکه بعضی ها پس می زدند..
این رو در مورد فیلم «رفقای خوب» اسکورسیزی،صحنه ای که صندوق عقب باز می شه و متوجه زنده بودن مرد می شویم و ضربه هایی که قبلا به در می زده،جو پشی دوباره چند ضربه با چاقو می زنه به اون شخص.
می خواستم بدونم اسکورسیزی هم همچین جیزی رو می خواسته که مخاطب با کشته شدن اون شخص آنتی پاتی شه؟و یا حتی خواسته کار دیگه ای ای بر خلاف کار هیچکاک کنه؟و یا اینکه اصلا صحنه ی مهمی نیست؟
در مجموع بعد از جواب دادن سوالات ممنون می شم موفقیت اسکورسیزی رو بگید که تونسته یا نه.
ببخشید طولانی شد

سید جواد:
سلام.
بنده، شخصاً، «رفقای خوب» را ندیده‌ام و نمی‌توانم توضیحی بدهم. شاید سایر دوستان بتوانند وارد بحث شوند و کمک‌تان کند.

saeedsafari یکشنبه 12 شهریور 1396 ساعت 12:58

سلام.
شما رشته زبان و ادبیات انگلیسی خوندید؟ من احتمال قبولیم زیاده و نمی دونم در کنار منابع دانشگاه از چه منبعی بهتره استفاده کرد.
کتاب های مخصوص لغت
منابع آموزش آکادمیک مثل English today و Dialogue
کتاب های داستانی و رمان ها
فیلم و سریال
این سوال رو قبلا در مورد لغات پرسیدم که شما همه موارد رو گفتید که من فکر نکنم وقت کنم همه رو بخونم چون سر کار میرم، لطفا یکیش رو بگید. ضمنا من مکالمه م خیلی ضعیفه.

سید جواد:
سلام.
برای زبان، حتماً باید به صورت ترکیبی عمل کرد چون زبان ماهیتاً ترکیبی است از مهارت‌های مختلف.
قویاً تأکید دارم که حتماً داستان بخوانید. رمان یا داستان کوتاه فرقی نمی‌کند؛ تداوم و استمرارش مهم است.
فیلم ببینید و سریال (چندین و چند بار یک فیلم خاص را ببینید؛ پیش از خواب باشد بهتر است) اما اخبار وموسیقی- در ابتدای مسیر- گوش نکنید.
یادگیری مکالمه هیچ راهی بهتر از رفتن به کلاس ندارد. «سفیر» و «دانشگاه امیرکبیر» کلاسهای خوبی برگزار می‌کنند.
برای کار با لغت، کتاب 1100 خوب است، اما مهمترین چیز آن است که به بهانه‌ای ذهن خود را برای کار با لغات درگیر کنید. دم دستی ترین روشش حفظ لغت با معنی است که اصلاً توصیه نمی‌کنم. یکی از راه‌های خوب از نظر من بررسی تفاوت لغات مترادف با یکدیگر است. روزانه یا هفتگی زمانی را به این بحث اختصاص دهید. به کتابهای thesaurus یا دیکشنری Longman Dictionary of Contemporary English بخش thesaurus مراجعه کنید و تفاوت واژه‌های مترادف را استخراج کنید.

مخلص یکشنبه 1 مرداد 1396 ساعت 02:11

سلام و عرض احترام
بعضی افراد اعتقاد دارند: همه ی فیلم ها دارای لایه های ی مختلف هستند، می شود نشست و همه ی آنها را تفسیر کرد، می شود از همه ی آن ها تحلیل های فلسفی و ... ارائه داد.
من خودم فکر می کنم بعضی فیلم ها در طول تاریخ سینما این قابلیت را دارند و می شود با آن ها این رفتار را داشت؛ اما قطعا نه هر فیلمی.
شما اکر به این افراد بر بخورید (چون می دانم با این طرز تفکر مخالفید) چه می گوئید؟ چه دلیلی ارائه می دهید برای رد کردن نظرشان؟

سید جواد:
سلام و عرض ادب متقابل

(الف)
1- هنر از جنس حس و فلسفه و روانشناسی و امثالهم از جنس عقل و فکر. یعنی هنر با حس درک می‌شود و فلسفه و . . . با عقل.
2- جایگاه حس در ناخودآگاه بشر است و جایگاه عقل در خودآگاه او.
3- «تفسیر» فرایندی عقلی است و تحلیل ممکن است حسی باشد یا عقلی.
نتیجه: مطلب فلسفی یا . . . تنها زمانی که رنگ و بوی حس پیدا- که بسیار بعید، نادر و نیازمند تغییراتی اساسی و گاه ماهوی در اصل مطلب است- قابلیت بیان شدن در هنر را دارند.
یعنی اگر با فیلمی مواجه هستیم که صحبت فلسفی می‌کند و فهم و درک این صحبت نیازمند «تفسیر» و تفکر است، آن فیلم، یک اثر هنری نیست. اثری فلسفی هم نیست چون مدیوم بیان فلسفه کلام است و نه تصویر. چنین فیلمی چیزی معلّق بین فلسفه و هنر و پدیده‌ای بی‌تعیّن است.

(ب)
1- سینما، مدیوم تصویر است. یعنی «عینیت» و تصویر جزء ذاتی سینما هستند. پس اساس باور ما در سینما از طریق تصویر و دیدن است که شکل می‌گیرد. یعنی سینما بیش و پیش از هرچیز «دیدنی» است و به همین دلیل، مخاطب سینما را «بیننده» یا «تماشاگر» می‌نامند. در سینما هر چیزی تنها به درد دیدن می‌خورد و اگر چیزی دیدنی نبود، جای طرح آن در سینما نیست. این حکم خودساخته‌ی هیچ‌کسی نیست؛ بلکه ذات سینما است که این حکم را ایجاب می‌کند.
بنابراین اگر مطلبی استعداد این را داشت که به تصویر کشیده شود و از طریق تصویر درک شود، آن مطلب سینمایی است واگرنه جای طرح آن مطلب سینما نیست.

نتیجه‌ی کلّی آنکه اگر یک مطلب فلسفی یا ... توانست اولاً به تصویر درآید و ثانیاً قابل درک از طریق حس بشود، می‌توان آن را سینما دانست و برای فهمش نیازی به تفسیر و وام گرفتن از اطلاعاتی خارج از فیلم نیست؛ بلکه تحلیل خودِ تصویر، فهم مطلب را نتیجه خواهد داد.
اما اغلب کسانی که ادعا می‌کنند یک فیلم در لایه‌های زیرین خود، حاوی مطلبی مثلاً فلسفی است با تفسیر و توضیحات فلسفی است که می‌توانند آن مطلب را برای مخاطب فهمیدنی کنند و این در حالی است که بیننده صرفاً با دیدن تصویر و نداشتن آن اطلاعات فلسفی قادر به فهم "پیام"‌های فلسفی فیلم نخواهد بود.
این بحث البته خیلی گسترده است، اما رئوس آن همین عرایضی بود که تقدیم حضور شد.

جواد یکشنبه 18 تیر 1396 ساعت 00:16

در این امور اگر کسی احکام شرعی برایش اهمیت داشته باشد باید به نظر مرجعش رجوع کند و اگر سرجی بکنید عموم مراجع دیدن این صحنه ها را جایز نمی دانند و نظر بر حرمت دارند

سید جواد:
همین که به درستی از مراجعه به مرجع سخن می‌گویید، یعنی قضیه عمومیّت ندارد و اینکه به درستی می‌فرمایید که "عموم" مراجع- و نه همه‌ی آنها- فلان نظر را دارند، یعنی شدّت قضیه متفاوت است و این دقیقاً همان سخنی بود که بنده قبلاً عرض کردم.

جواد شنبه 17 تیر 1396 ساعت 09:07

این نظر شخصی نیست از لحاظ شرعی دیدن صحنه های رقص مختلط بوس و ماچ یا پورنو حرام است از لحاظ قانونی دوتای اول را مبتذل و سومی را مستهجن می گویند

سید جواد:
اینکه قانون هنوز معنای لغوی مبتذل و مستهجن را نمی‌داند، بماند.
شما هم سعی کنید همیشه در عمومیت دادن به احکام فقهی عجله نفرمایید. قطعاً بنده بیش از آنچه در این کامنت عرض می‌کنم وارد این بحث نخواهم شد. تنها نکته‌ای هم که در اینجا باید ذکر کنم این است که حکم فقهی‌ای که ذکر فرمودید نه آن‌چنان عمومیت دارد و نه تا این میزان شدّت.

دوست پنج‌شنبه 15 تیر 1396 ساعت 15:01

سلام سیدجان.
این دوستمون «جواد» که میگن صحنه های مبتذل این فیلم! آیا محق هستن؟!

سید جواد:
سلام.
به هر روی، نظر شخصی خودشان را گفته‌اند. تشخیص حق بودنش نیاز به تحلیل و بحث دارد.

جواد شنبه 10 تیر 1396 ساعت 08:59

منظورم صحنه های رقص و بوس و ماچ بود که شرعا مشکل دارد و طبق قانون مبتذل است

اُپس جمعه 9 تیر 1396 ساعت 14:33

"صحنه های نسبتا مبتذل آن"؟؟؟!!!

جواد چهارشنبه 7 تیر 1396 ساعت 08:02

فیلم چه زندگی شگفت انگیزی را دیدم به نظرم یه سر و گردن از فیلم مغزه گوشه خیابان بالاتر بود البته صرف نظر از صحنه های نسبتا مبتذل آن

جواد شنبه 3 تیر 1396 ساعت 08:48

سید فرصت خوبی است از این فیلم مغازه گوشه خیابان شروع کن این هفته علاقه مندن ببینند نظر دهند اخر هفته شما جمع بندی کن خلاصه یه کار بکن

حامد جمعه 2 تیر 1396 ساعت 18:28

سلام. توی صفحه زیر دو زیرنویس فارسی از مغازه گوشه خیابان وجود داره.ببینین کدوم با فیلم هماهنگه.
https://notsubscene.club/subtitles/the-shop-around-the-corner

جواد جمعه 2 تیر 1396 ساعت 00:58

ایا نقدی از اقای فراستی درباره مغازه گوشه خیابان وجود دارد

سید جواد:
خیر.

حسن پنج‌شنبه 1 تیر 1396 ساعت 16:02

سلام
لطفا فایل زیر نویسش رو م
هم مکیتونید بگسد آدرسش؟؟؟
ممنون میشم

جواد پنج‌شنبه 1 تیر 1396 ساعت 10:04

ممنون از اقا حامد بابت لینک دانلود البته به زبان اصی بود و زیر نویس نداشت

حشمتی فر چهارشنبه 31 خرداد 1396 ساعت 21:35

در جواب حامد:

نشر روزنه کار بیشتر رمانهای داشیل همت رو ترجمه کرده. البته نمیدانم در حال حاضر یافت میشوند یا نه. بنده خودم از دفتر انتشارات این رمانها رو خریدم.

حامد چهارشنبه 31 خرداد 1396 ساعت 16:28

سلام.این لینک دانلود فیلم مغازه گوشه خیابان.
http://ir.30nama.download/movies/t/The_Shop_Around_the_Corner_1940_DVDRip_Unknown_30NAMA.avi
یه سوال داشتم آقا سید.شما بین رمان های خوب جنایی کدوما رو پیشنهاد میکنید؟کدوم رمان های آگاتا کریستی بهترن؟

سید جواد:
سلام.
کتاب‌هایی وجود دارند که حاوی داستانهای جنایی به انتخاب آلفرد هیچکاک هستند؛ مثل «مرد شماره 1»، «صحبت شیطان» و . . . اینها کتابهای بدی نیستند. از آگاتا کریستی هم خیلی نخوانده‌ام.

خورشیدی چهارشنبه 31 خرداد 1396 ساعت 14:13

https://www.salamcinama.ir/post/bDyA/%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%85%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%AE%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AF-%D8%B3%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AF-
نوشته نیما حسنی نسب که در آن از منتقدان در برابر رامبد جوان و بهناز جعفری و البته استاد فراستی دفاع کردند.

خورشیدی چهارشنبه 31 خرداد 1396 ساعت 11:57

نیما حسنی نسب جواب بهناز جعفری را داد.
گفت:بروید ماستتون رو بخورید .از سوی دیگر، ایرادات و اشکالات منتقدان فیلم ما (که زیاد هم هست) چه ربطی به مسعود فراستی دارد؟
این جمله رو در پاراگراف دوم مقاله خودش اورده آقا سید.
لینک مقاله رو بدم؟

سید جواد:
اگر دوست داشتید، لینک را بدهید تا دوستان در صورت تمایل استفاده کنند.

جواد چهارشنبه 31 خرداد 1396 ساعت 11:33

فیلم مغازه کوچک را تو اینترنت برای دانلود جستجو کردم چیزی پیدا نکردک کسی لینک دانلود فیلم را دارد؟

هادی سه‌شنبه 30 خرداد 1396 ساعت 19:29

سلام
طاعات قبول
یه پیشنهاد داشتم؛ خوب میشد اگر یکی از دوستان حاضر در جلسه یه گزارش از حال و هوای جلسه می نوشتن و اینجا منتشر میشد.
صرفا یه پیشنهاد بود، نمیدونم، امکانش هست؟

سید جواد:
سلام.
با اجازه و تأیید خودِ جناب فراستی اگر باشد، مشکلی نیست.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد