در باب بخشی از صحبت های آقای فراستی در مورد فرم در نیامده از مولانا به نظرم متاسفانه ایشان علی رغم سطح معلومات بالا ، کمی زیادی تحت تاثیر قرار گرقته اند و در مورد همه چیز نظر که نه به واقع حکم صادر می کنند ، آقای فراستی یعنی فقط مولانا را باید به شیوه سنتی ها خواند و به هیچ فرم دیگری نمی شود به این شعرها نگاه کرد که ارزش انها حفظ و نزد عموم هم محبوب گردد و موجب توجه جدی تر مردم به این بزرگان شود .
در مورد نامجو شاید بتوان نظرشما رو درست دانست چراکه فارغ از درستی یا غلطی فرم هیچ ارتباطی با عموم مردم برقرار نمی کند اما شما در مورد کدام فرم اجرای محسن چاوشی صحبت می کنید ، کو به کو ، قراضه چین ، دل من . قطعا در برخی موارد ایرادات و انتقاداتی به چاوشی یا هر خواننده دیگری وارد و جایز است اما آیا اثرگذاری و حضور عشق مخلوق به خالق در امیر بی گزند جایی ندارد یا بیانیه های سیاسی اجتماعی چاوشی با شیرمردا یا تریاق که پیش از این دور از نظر هنرمندان ما بوده است بی اثر و اشتباه می باشد و آیا داوران جشن نکوداشت مولانا شناخت درستی از مولانا و کار چاوشی نداشتند البته جناب فراستی در گفتگو با همای به نوعی اعلام کردن که صدای چاوشی را نمی پسندند که اساسا علت برخی از این انتقادات را بیشتر روشن می کند.
شاید بخشی از این صحبت ها در جایگاه های دیگه گفته شده اما دوست داشتم در این وبلاگ که برخی از موارد اون به خود آفای فراستی منتقل می شه این صحبت ها رو گفته باشم.
با تشکر از سیدجواد عزیز
ببخشید اگه میشه ب سوال آقای فهیم پاسخ بدین. چرا نمیشه یه فیلم ضد ایرانی ک فرم خوبی هم داره ساخت؟ یعنی یه کارگردان آمریکایی ک تحت تاثیر اخبار اونجاست نمیتونه یه فیلم خوب علیه دشمنش بسازه؟؟ آقای فهیم چندبار این سوال رو پرسیدن و آقای فراستی هم گفتن همچین فیلمی فرم نداره. ولی چرا؟؟؟ ینی از نظر آقای فراستی فیلم خوبی نیست ولی از نظر منتقدین آمریکایی میتونه خوب باشه(میدونم سلیقس ولی اینجا تفاوت در خوب یا بد بودن اثر چیزی فراتر از سلیقس)؟ اگه میتونین از آقای فراستی پاسخ تفصیلی رو بپرسین و خودتون هم جواب بدین خوب میشه. ممنون
سید جواد: سلام و سپاسگزار. جناب فراستی پاسخ این پرسش را در برنامهی بعدی "هفت" خواهند داد.
در باب بخشی از صحبت های آقای فراستی در مورد فرم در نیامده از مولانا به نظرم متاسفانه ایشان علی رغم سطح معلومات بالا ، کمی زیادی تحت تاثیر قرار گرقته اند و در مورد همه چیز نظر که نه به واقع حکم صادر می کنند ، آقای فراستی یعنی فقط مولانا را باید به شیوه سنتی ها خواند و به هیچ فرم دیگری نمی شود به این شعرها نگاه کرد که ارزش انها حفظ و نزد عموم هم محبوب گردد و موجب توجه جدی تر مردم به این بزرگان شود .
در مورد نامجو شاید بتوان نظرشما رو درست دانست چراکه فارغ از درستی یا غلطی فرم هیچ ارتباطی با عموم مردم برقرار نمی کند اما شما در مورد کدام فرم اجرای محسن چاوشی صحبت می کنید ، کو به کو ، قراضه چین ، دل من . قطعا در برخی موارد ایرادات و انتقاداتی به چاوشی یا هر خواننده دیگری وارد و جایز است اما آیا اثرگذاری و حضور عشق مخلوق به خالق در امیر بی گزند جایی ندارد یا بیانیه های سیاسی اجتماعی چاوشی با شیرمردا یا تریاق که پیش از این دور از نظر هنرمندان ما بوده است بی اثر و اشتباه می باشد و آیا داوران جشن نکوداشت مولانا شناخت درستی از مولانا و کار چاوشی نداشتند البته جناب فراستی در گفتگو با همای به نوعی اعلام کردن که صدای چاوشی را نمی پسندند که اساسا علت برخی از این انتقادات را بیشتر روشن می کند.
شاید بخشی از این صحبت ها در جایگاه های دیگه گفته شده اما دوست داشتم در این وبلاگ که برخی از موارد اون به خود آفای فراستی منتقل می شه این صحبت ها رو گفته باشم.
با تشکر از سیدجواد عزیز
سلام سید جان
استاد قرار بود یک لیست کتاب خارجی معرفی کنند
خبری نشد؟!
سید جواد:
سلام.
جدیداً یک فراخوان دادهایم. از آن طریق درخواست خود را پیگیری کنید.
سلام و خسته نباشید.
ببخشید اگه میشه ب سوال آقای فهیم پاسخ بدین. چرا نمیشه یه فیلم ضد ایرانی ک فرم خوبی هم داره ساخت؟ یعنی یه کارگردان آمریکایی ک تحت تاثیر اخبار اونجاست نمیتونه یه فیلم خوب علیه دشمنش بسازه؟؟ آقای فهیم چندبار این سوال رو پرسیدن و آقای فراستی هم گفتن همچین فیلمی فرم نداره. ولی چرا؟؟؟ ینی از نظر آقای فراستی فیلم خوبی نیست ولی از نظر منتقدین آمریکایی میتونه خوب باشه(میدونم سلیقس ولی اینجا تفاوت در خوب یا بد بودن اثر چیزی فراتر از سلیقس)؟ اگه میتونین از آقای فراستی پاسخ تفصیلی رو بپرسین و خودتون هم جواب بدین خوب میشه. ممنون
سید جواد:
سلام و سپاسگزار.
جناب فراستی پاسخ این پرسش را در برنامهی بعدی "هفت" خواهند داد.