به یاد مرتضی آوینی

ضد یادداشت مسعود فراستی درباره ی سید مرتضی آوینی در روزنامه ی اعتماد (روز یکشنبه، ۲۴ فروردین ماه)

مصادره نشدنی

مرتضی متفکر و نظریه پرداز فرهنگی هنری بعد از انقلاب بود که با فرهنگ و هنر دولتی سر سازگاری نداشت و با فرهنگ و هنر روشنفکرزده و ضدمردمی نیز و عوام زدگی فرهنگی هم.

مرتضی روشنفکر محقق شده و به فردیت رسیده قبل از انقلابی است که با انقلاب و به خصوص با جنگ و دفاع از مرزهای روشنفکری عبور کرد و با انتخابِ رسیدن، [و] اراده و عمل، به جمعیت پیوست.

مرتضی نه متجدد بود نه متحجر. نه مرعوب رادیکالیسم و دگماتیسم انقلابی نما بود، نه روشنفکری دینی نسبی گرا. نه بی اصول بود و تسلیم طلب، نه اصولگرا و نه اصلاح طلب.

مرتضی اهل دیالوگ بود نه مونولوگ و نه ترور شخصیت. مرتضی عقل گرا بود و به شدت اهل احساس. مرتضی بزرگ بود و خاص اما عادی و اهل مردمِ اصیل و اهل زحمت و اهل کار و اهل زندگی؛ و اهل مرگ.

اینها را نمی شود مصادره کرد، نامش را شاید.