مسعود فراستی:

شب و موسیقی، سیگار و چای برای نوشتن بهترین اند. نوشتن بهترین کار عالم است و موسیقی شنیدن و سیگار.

مسعود فراستی:

شب و موسیقی، سیگار و چای برای نوشتن بهترین اند. نوشتن بهترین کار عالم است و موسیقی شنیدن و سیگار.

به یاد مرتضی آوینی

ضد یادداشت مسعود فراستی درباره ی سید مرتضی آوینی در روزنامه ی اعتماد (روز یکشنبه، ۲۴ فروردین ماه)

مصادره نشدنی

مرتضی متفکر و نظریه پرداز فرهنگی هنری بعد از انقلاب بود که با فرهنگ و هنر دولتی سر سازگاری نداشت و با فرهنگ و هنر روشنفکرزده و ضدمردمی نیز و عوام زدگی فرهنگی هم.
مرتضی روشنفکر محقق شده و به فردیت رسیده قبل از انقلابی است که با انقلاب و به خصوص با جنگ و دفاع از مرزهای روشنفکری عبور کرد و با انتخابِ رسیدن، [و] اراده و عمل، به جمعیت پیوست.
مرتضی نه متجدد بود نه متحجر. نه مرعوب رادیکالیسم و دگماتیسم انقلابی نما بود، نه روشنفکری دینی نسبی گرا. نه بی اصول بود و تسلیم طلب، نه اصولگرا و نه اصلاح طلب.
مرتضی اهل دیالوگ بود نه مونولوگ و نه ترور شخصیت. مرتضی عقل گرا بود و به شدت اهل احساس. مرتضی بزرگ بود و خاص اما عادی و اهل مردمِ اصیل و اهل زحمت و اهل کار و اهل زندگی؛ و اهل مرگ.
اینها را نمی شود مصادره کرد، نامش را شاید.

پاسخ: جدول ارزش گذاری

در پی انتشار جدول ارزش گذاری فیلم های سال اخیر ایران و جهان، تعدادی از دوستان تمایل داشتند که نظر استاد را درباره ی چند فیلم دیگر نیز بدانند. بنده درباره ی این فیلم ها از استاد سؤال کردم و پاسخ ایشان به شرح زیر است:

1. Fight Club:                                                      صفر
2. Se7en:                                                             صفر
3. Social Network:                                              صفر
4. Inception:                                                       صفر
5. Dark Knight:                                                   ۰/۵
6. Eternal Sunshine of the Spotless Mind:         ۰/۵
7. Forrest Gump:                                                 صفر
8. The Strange Case of Benjamin Button:          صفر
9. Shawshank Redemption:                                صفر
10. Wadjda:                                                         صفر

اطلاعیه: نشست با موضوع شهید آوینی

دانشگاه امیرکبیر تهران امروز، دوشنبه ۲۵ فروردین ماه، برگزار می کند:

۱) نمایش مستند "مرتضی و ما" به کار گردانی کیومرث پور احمد از ساعت ۱۴:۳۰ الی ۱۶:۳۰

۲) نشست و گفتگو پیرامون شخصیت شهید سید مرتضی آوینی با حضور مسعود فراستی و حسین معززی نیا از ساعت ۱۶:۳۰ الی ۱۸:۳۰

مسعود فراستی در برنامه ی دریچه

«استاد مسعود فراستی» مهمان دومین شماره مجله تصویری «دریچه» شده و در این گفت وگو، دیدگاه هایش را درباره جشنواره فیلم فجر و وضعیت سینمای ایران مطرح کرده است.

لینک مشاهده ی آنلاین مصاحبه:

http://simafekr.tv/0fa466idattach.htm

درباره ی نوشتن*

اشاره: ماه نامه ی ۲۴در پنجاهمین شماره ی خود یادداشت هایی را با عنوان کلی "عادت های نویسندگی در منتقدان" به قلم چند تن از منتقدان منتشر کرده است. آنچه در زیر می خوانید، یادداشت استاد فراستی در این باره است.

کلنجار

همچنان- و احتمالاً تا ابد- کاغذ و قلم (خودکار یا روان نویس) را ترجیح می دهم. انگار کلمات را با دست خط و روی کاغذ بیشتر حس می کنم. قلم همیشگی خودم و کاغذ کاهی ترجیحاً. هرگز با کامپیوتر ننوشته ام. قطعاً شب و موسیقی، سیگار و چای برای نوشتن بهترین اند. بدون سیگار یادم نمی آید. موسیقی- به خصوص بعضی کلاسیک ها- خیلی یاری دهنده اند. همین جا بگویم موسیقی را بیشتر از سینما دوست دارم. شده بسیاری روز ها فیلمی ندیده و چیزی نخوانده باشم، اما تقریباً نشده روزی موسیقی نشنیده باشم.

قبل از نوشتن، کلنجار گاهی زیادی با سوژه دارم؛ نه روی کاغذ، که در سرم. آنجا مطلب در می آید؛ شکل می گیرد و پخته می شود. و بعد سریع می آید روی کاغذ. اما قبل از تحریر حتماً باید عنوان مطلب بیاید. تا عنوان در نیاید نمی نویسم. بعد از تمام شدن، نوبت ویرایش است و خط زدن و ابرو باز کردن و ور رفتن با کلمات و با نقطه ها، ویرگول ها و پاراگراف ها. گاهی قبل از نوشتن یادداشت بر می دارم و روی کاغذ نکته های مطلب را می نویسم یا جملات بی ربط به هم را. و بعد شکلشان می دهم و پاراگراف بندی می کنم. گاهی خواندن برخی نوشته ها و گفته ها دست گرمی خوبی است برای نوشتن. و گاهی زیاد خواندن مطالب پراکنده و ظاهراً بی ربط. حتی یادداشت برداشتن از آنها و بعد فراموش کردنشان و رفتن سر مطلب.

بسیاری از نقد هایم را یک شبه نوشته ام. حتی نقد های بلندی مثل هامون و آتش سبز. تو سالن سینما، تو تاریکی، چندین صفحه یادداشت برداشتم. فیلم را همان یک بار دیدم. رسیدم خانه، چند ساعتی حین کارهای مختلف به فیلم فکر کردم. نصفه شب شروع کردم. تا صبح که تمام شد. تو دفتر مجله پاک نویسش کردم و آماده ی چاپ. دیگر خیلی وقت است در سینما یادداشت بر نمی دارم.

نوشته که تمام شد، بعد از مدت کوتاهی از آن فاصله می گیرم و دیگر مخاطب آن می شوم و می توانم نقدش کنم.

نوشته، اول برای خودم است؛ خلاص شدن و به تعادل رسیدنم. و بعد اولین مخاطبم و پس از آن بقیه.

اگر مجبور نباشم- که اغلب هستم- فقط درباره ی فیلم ها یا چیزهایی که بسیار دوست دارم یا بسیار بدم می آید می نویسم. باید چیزی یا فیلمی خیلی مسأله ام شود تا بنویسم.

تأخیر انداختن نوشته را دوست دارم و کلنجار رفتن زیاد با مسأله را. کلنجاری که گاهی در خواب هم ول کنم نیست. مهم ترین نکته ی نوشته ی هیچکاکم در خواب آمد و بعد پریدم و نوشتم.

بسیاری مواقع وقتی سردبیر بودم، اولین چرک نویس را می دادم تایپ (به خصوص در سروش). فرصت پاک نویس نبود و حتی فرصت خواندن برای اولین مخاطبم.

هیچ فیلم ایرانی ای را برای نوشتن دو بار ندیده ام. فرنگی چرا.

گاهی یک نوشته خیلی طول می کشد- ماه ها- و چندین بار به هم می ریزد تا نهایی شود مثل "نقد، منتقد، عامل اخلال".

تو نوشتن خودم را سانسور نمی کنم و رودربایستی ندارم، گاهی شاید کمی ملاحظه. به جز یک نقد از هیچ کدام از نوشته هایم پشیمان نیستم.

نوشتن برایم مسأله است؛ تغییر است نه تفسیر. نقد برایم سوژه است نه ابژه.

همچنان و احتمالاً همیشه از نوشتن حال می کنم؛ گاهی به شدت. هیچ وقت عادی نمی شود. اگر مدت طولانی ننویسم بد خلق می شوم. فکر می کنم نوشتن بهترین کار عالم است و موسیقی شنیدن و سیگار.


* پینوشتِ مدیر وبلاگ:

جهت احترام به حقوق نویسندگان و رعایت قانون کپی رایت باید عرض کنم که عنوان این پست (درباره ی نوشتن) نام کتابی است غیر داستانی از رمان نویس معاصر آمریکایی استیون کینگ.

جدول ارزش گذاری فیلمهای سال گذشته ی ایران و جهان

نطرات استاد مسعود فراستی درباره ی فیلمهای سال (های) اخیر، به نقل از پنجاهمین شماره ی ماه نامه ی ۲۴، به شرح زیر است:

فیلمهای خارجی

تعداد ستاره/ ارزیابی

نام کارگردان

نام فیلم

۰/۵

Steve Mc Queen

 12Years a Slave

بی ارزش

J. C. Chandor

All Is Lost

بی ارزش

David O. Russell

American Hustle

بی ارزش

Richard Linklater

Before Midnight

بی ارزش

Woody Allen

Blue Jasmine

بی ارزش

Paul Greengrass

Captain Phillips

بی ارزش

Jean-Marc Vallee

Dallas Buyers Club

بی ارزش

Pierre Coffin, Chris Renaud

Despicable Me 2 (Animation)

بی ارزش

Neill Blomkamp

Elysium

بی ارزش

Noah Baumbach

Frances Ha

۱

Chris Buck, Jennifer Lee

Frozen (Animation)

۰/۵

Alfonso Cuarón

Gravity

بی ارزش

Spike Jonze

Her

بی ارزش

Ethan Coen, Joel Coen

Inside Llewyn Davis

دیده نشده

Dan Scanion

Monsters University

بی ارزش

Jeff Nichols

Mud

بی ارزش

Alexander Payne

Nebraska

۱/۵

Louis Leterrier

Now You See Me

بی ارزش

Denis Villeneuve

Prisoners

۱

Run Howard

Rush

بی ارزش

Chan-wook Park

Stoker

دیده نشده

Sofia Coppola

The Bling Ring

بی ارزش

Lee Daniels

The Butler

بی ارزش

Kar Wai Wong

The Grandmaster

بی ارزش

Paolo Sorrentino

The Great Beauty

بی ارزش

Baz Luhrmann

The great Gatsby

بی ارزش

Francis Lawrence

The Hunger Games: Catching Fire

بی ارزش

Gore Verbinski

The Lone Ranger

بی ارزش

Martin Scorsese

The Wolf of Wall Street

بی ارزش

Evan Goldberg, Seth Rogen

This Is the End

۱

Danny Boyle

Trance

دیده نشده

Marc Forster

World War Z

 
در دیدار های شخصی که با استاد داشته ام، ایشان از فیلمهای زیر نیز تمجید کرده اند:

Homefront - Director: Gary Fleder/ Writer: Sylvester Stallone

Last Vegas - Director: Jon Turteltaub / Writer: Dan Fogelman

و همچنین از انیمیشن زیر:

The Croods - Directors & Writers: Kirk De Micco, Chris Sanders

 

فیلمهای ایرانی

نام فیلم

نام کارگردان

تعداد ستاره/ ارزیابی

استرداد

علی غفاری

بی ارزش

آسمان زرد کم عمق

بهرام توکلی

۰/۵

برف روی کاج ها

پیمان معادی

بی ارزش

برلین منفی 7

رامتین لوافی

بی ارزش

بشارت به یک شهروند هزاره ی سوم

محمدهادی کریمی

بی ارزش

به خاطر پونه

هاتف علیمردانی

بی ارزش

بی تابی بیتا

مهرداد فرید

بی ارزش

پل چوبی

مهدی کرم پور

بی ارزش

ترنج

مجتبی راعی

بی ارزش

تلفن همراه رئیس جمهور

علی عطشانی

بی ارزش

تنهای تنهای تنها

احسان عبدی پور

بی ارزش

تهران 1500

بهرام عظیمی

بی ارزش

جیب بر خیابان جنوبی

سیاوش اسعدی

بی ارزش

چه خوبه که برگشتی

داریوش مهرجویی

بی ارزش

حوض نقاشی

مازیار میری

بی ارزش

خسته نباشید!

محسن قرایی، افشین هاشمی

بی ارزش

خود زنی

احمد کاوری

بی ارزش

دربند

پرویز شهبازی

بی ارزش

دو ساعت بعد مهرآباد

علیرضا فرید

بی ارزش

دهلیز

بهروز شعیبی

۱/۵

رسوایی

مسعود ده نمکی

بی ارزش

روز روشن

حسین شهابی

۰/۵

سر به مهر

هادی مقدم دوست

بی ارزش

فرزند چهارم

وحید موسائیان

بی ارزش

قاعده تصادف

بهنام بهزادی

بی ارزش

کلاس هنرپیشگی

علیرضا داود نژاد

بی ارزش

گذشته

اصغر فرهادی

بی ارزش

گناهکاران

فرامرز قریبیان

بی ارزش

گهواره ای برای مادر

پناه بر خدا رضایی

بی ارزش

ملکه

محمدعلی باشه آهنگر

بی ارزش

هیچ کجا هیچ کس

ابراهیم شیبانی

بی ارزش

هیس! دختر ها فریاد نمی زنند

پوران درخشنده

بی ارزش